Voor het Beroepsproduct P3 zijn wij (groep 1) bezig geweest met een wijkanalyse van de Schadewijk te Oss. Hier hebben we interviews afgenomen met o.a. de wijkraad, het wijkcecntrum, Brabant Wonen, maar ook de Wijkagent: Brigadier Roy van Sinten. Al deze interviews gebruik ik niet voor mijn portfolio, behalve deze. Tijdens dit interview, wat ik samen met een klasgenoot, Casper Loderus, afgenomen heb, was er, buiten de vragen die inhoudelijk over de veiligheid in de Schadewijk gingen, nog tijd voor een aantal persoonlijke vragen van ons, die niet over het Beroepsproduct gingen.

Zo heb ik vragen kunnen stellen over solliciteren bij de politie. Ik had voor dit gesprek gesolliciteerd voor Politiekundige door heel Nederland, ik ben hier helaas niet uitgenodigd op gesprek, maar dat wist ik tijdens dit interview nog niet. Hoe gaat het in z'n werk, wat is de selectieprocedure, wat doet een politiekundige nou eigenlijk na zijn opleiding, hoe gaan politiekundigen bij jullie op het bureau te werk, wat vindt u beter bij mij als persoon passen (agent, hoofdagent of politiekundige) en ga zo maar door.

Dit maakte het gesprek een stuk interessanter, omdat het nu persoonlijk werd voor mij.

Ik heb goede informatie kunnen verkrijgen, die ik niet naar buiten mag brengen van Dhr. Van Sinten.

Dhr. Van Sinten heeft ons buiten het persoonlijke stel vragen veel informatie kunnen verschaffen over zijn taken binnen de wijk en de actoren met wie hij samenwerkt. Dit was een van de dingen die ons erg opviel, hij heeft heel veel partners / actoren waar hij mee moet overleggen / rekening mee moet houden. Ook heeft hij ons informatie kunnen geven over wat er gedaan wordt binnen de wijk om bij te dragen aan de veiligheid en wie deze taken uitvoeren. Hij gaf aan dat het grootste probleem binnen deze probleemwijk toch echt de hangjeugd was, die op den duur crimineel gedrag kunnen gaan vertonen en wat ze hiertegen moeten en kunnen doen. Maar ook hoe hij sommige mensen niet verder mag of kan helpen binnen de Schadewijk, hoe graag hij dat ook zou willen kunnen doen en dat hij er dan op aangekeken wordt wanneer hij hun niet verder mag of kan helpen met hun problemen.

Onder andere doordat hij zo graag mensen wil kunnen helpen, ook al mag en kan dat niet altijd, blijkt wel dat Dhr. Van Sinten erg gepassioneerd is in zijn werk als Wijkagent. Hij is iemand die graag op straat is en actief de mensen helpt. Ook viel ons op dat hij het af en toe niet altijd even eens was met de organisatie van de politie, omdat dingen vaak en snel veranderen. Wij snappen hem hier ook in, want dit creëert alleen maar verwarring.

Ook is een deel van het interview over onze opleiding gegaan, omdat hij daar erg in geïnteresseerd was. Volgens hem zou onze opleiding IVK, niet helpen met het aangenomen worden bij de politie, maar het zou een goede stok achter de deur zijn als je door wil groeien binnen de politie, wanneer je al binnen bent in de organisatie.

Na het gesprek waren Casper en ik beiden nog meer geïnteresseerd in werken bij de politie, dan we voorheen al waren. Casper en ik zouden het liefst gelijk al in uniform willen springen en aan de slag gaan, zo enthousiast waren we. Casper trok het werk van een wijkagent heel erg aan, maar mijn interesse lag niet per sé bij het beroep wijkagent, meer bij een hoofdagent of persoonsbeveiliger. Dan ben je niet in je eentje of met z'n tweeën verantwoordelijk voor een hele wijk. Ik zie mezelf het liefst rondrijden in een politieauto, op zoek naar misdaad en overtreders en deze aanpakken, of via de portofoon opgeroepen worden om naar een plaats delict te gaan o.i.d.

Het gesprek was erg interessant en ik hoop dat ik over een tijdje net zo enthousiast ben over mijn beroep als Dhr. Van Sinten.